Beste lezers van mijn blog, bedankt voor jullie leuke reactie op mijn avonturen in de Alpen. Daar ik het risico loop op de boekenbeurs te eindigen naast madame zsazsa en andere bloggers, kan ik best af en toe maar eens presteren want dat blijft uiteraard de core business van mijn sportieve avonturen. Als er een Orbea trophy georganiseerd wordt kan ik uiteraard niet ontbreken, dat er ook een duathlon op het programma stond en we dus naast het stuwmeer van La Gileppe vertrokken in plaats van in het stuwmeer was mooi meegenomen. Bovendien kan je na een weekje alpen genieten van de Ardennen: Geen bordjes met sommet 10km, geen 4 cijferige hoogtemeters, geen helikoptervluchten en geen Sven Van Luyck die je alleen laat in de ijle lucht. Na mijn 6 uur durende triathlon van een week geleden kan ik je wel zeggen dat een korte duathlon pijn doet. De eerste loopkilometer in 3 minuten was een stevige opwarmer. De volgende 4 km vond ik mijn ritme en kon ik meegaan met de koplopers: Alexander Cellier, Matthias Steenwerckx, Arnaud Dely en Axel Van Liefferinge. Eenmaal op de fiets moest er 24 km gereden worden naar de top van de Baraque Michel en weer naar beneden. In de Alpen is dit een viaduct, dat moest dus wel lukken. |
Ik reed met mijn Ordu tijdritfiets en wou geen risico’s nemen in de gladde eerste kilometers. Ik verloor zo wat posities maar eenmaal bergop reed ik door naar de kop van de wedstrijd. Axel en Alex (zie ook: Les aventures de Axel et Alex) volgden achter mij. Eenmaal boven kon ik het voordeel van mijn tijdritfiets uitspelen en vol naar beneden rijden. Het was echter zo mistig dat ik amper iets zag. Ik had het geluk dat er een gendarme voor mij reed zodat ik me kon focussen op het blauw zwaailichtje in de mist. Wanneer ik dit niet meer zag wist ik dat er een bocht aankwam. Ik wisselde met 30 seconden voorsprong op Alexander en kon mijn zege veilig stellen in de laatste 2.5 loopkilometers. Voila een verslag hoeft heus niet altijd zo lang te zijn en mijn leven is helaas niet elke week zo avontuurlijk, maar ook Jommeke kwam dat al eens tegen want laat ons eerlijk zijn het album Pekkie in Hollywood was er volledig naast. Volgende week moet ik mijn status als multisporter nog wat onderhouden in mijn volgende avontuur: de trail des fantomes in La Roche. Een trailrun over 30km. En nu een wafelenbak of een everzwijn aan het spit, aan u de keuze.
1 Reactie
Joke
8/9/2015 10:56:27 pm
Dan kies ik voor de wafelenbak!
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Archives
Januari 2020
Categories |