Na een snelle wissel begaf ik me op het gladde parcours. Door de vele regen lag er heel wat zand en takken op de smalle kronkel wegjes rond het meer van La Gileppe. Gelukkig reed ik op kop en moest ik niet veel risico’s nemen. Dan volgde er een lange klim naar de Baraque Michel. Willie Wiggins had een iets comfortabel stuur gekregen waardoor ik iets makkelijker bergop zou kunnen rijden. Ik kende deze beklimming ook nog van vorig jaar en deelde dus goed in.  Boven keek ik achterom en zag ik niemand achter me waardoor ik weer zonder veel risico’s naar beneden kon rijden. In het laatste lopen kon ik mijn voorsprong inschatten en zag het er goed uit. Zo behaalde ik mijn eerste overwinning in een wegduathlon en daar ben ik blij mee. Axel Van Liefferinge werd tweede en Tom Vandenbussche 3de. Dat bergop lopen en rijden zit dus goed nu gewoon maal 6 doen en het komt in orde voor het WK. Later op de dag maakte ploegmaten Kris en Lorenz er een FTT dag van door beide Belgisch kampioen te worden in de cross triathlon. 

Eén van mijn grootste ontgoochelingen vorig jaar was het Bk lange afstand duathlon in Geel. Ik zakte toen volledig door het ijs, daar waar ik toen enorm hard naar deze wedstrijd gepiekt had.  Dit jaar wou ik dus leren uit mijn fouten: Ik had mezelf wat minder druk opgelegd, ik had een eigen tempo raceplan, een high5 voedingsplan en ben niet getrouwd de dag voor de wedstrijd.

Ik stond dus iets meer ontspannen aan de start en was benieuwd of ik kon meedoen met de Europese toppers aan de start. De eerste run van 10 km verliepen volgens plan. Ik loste iets sneller dan gewoonlijk bij de toppers maar kon daardoor wel een mooi tempo blijven lopen. Ik wisselde als 6 de op anderhalve minuut van de kop en op 30 seconden van Glen Laurens die eerste Belg was.  Het was mijn eerste wedstrijd op mijn Wilier Twin Blade (Wilie Wiggins noem ik hem) dus ik was wel benieuwd. Ik wou niet te hard vertrekken aan het begin van de 60km fietsen en zocht wat naar de juiste cadans. Na 1 van de 4 ronden fietsen had ik Glen in het vizier en was vooraan de Spanjaard Rocca weggevallen. In ronde 2 kon ik bij Glen aansluiten. Ik vond het nog wat vroeg om echt te versnellen dus pakte over maar bleef wel gewoon mijn eigen tempo rijden. Op de 3 koplopers kwam ik niet echt dichter.  In de laatste ronde wou ik versnellen om Glen af te schudden en zo met voorsprong aan de laatste 10 loopkilometers te beginnen. Maar Glen was redelijk taai en ik moest echt stevig versnellen om 15 seconden voorsprong te pakken. Een snelle wissel had geholpen maar ik verloor mijn schoen bij het afstappen en twijfelde even om hem op te rapen zodat er kostbare seconden verloren gingen. Ik begon als 4de aan de laatste run met een 10 tal seconden voorsprong op Glen. Die kwam bij mij na 2km. Ik probeerde aan te klampen maar zijn tempo lag net iets hoger als het mijne, we lopen nochtans met exact dezelfde scott loopschoenen dus daar lag het niet aan. Ik zag hem en de Belgische titel meter per meter weglopen.  Ik behield mijn 5de plaats in de wedstrijd en werd dus 2de Belg. Ik ben best tevreden met dat resultaat en ben blij dat ik zo mijn ontgoocheling van vorig jaar kan vergeten. Een videoverslag van de wedstrijd vind je hier

Zaterdag start ik nog in de duathlon van La Gileppe en dan richt ik me volledig op het hoogtepunt van het jaar, het Wk lange afstand in Zofingen begin september.