Vrijdag stond ik met mijn licht verzuurde benen dan aan de start van de avondduathlon in Halle. Heel wat goeie mannen stonden aan de start en dat was te merken in de eerste run van 3.3 km . Ik zelf moest constant boven mijn limiet lopen om het 2de groepje te kunnen volgen. Eenmaal op de fiets (32km) kon ik de kloof dichten op de 3 leiders. We zaten in een groep van 7 maar echt samenwerken gebeurde niet. Gelukkig was het een heuvelachtig parcours met 3 klimmetjes waar ik telkens goed door trok. Ik demarreerde eens op de top dan in het midden van de heuvel en ik ben zelf eens vol aan gegaan aan de voet maar boven zaten ze telkens nog keurig in mijn wiel. Mijn vele demarrages hadden de groep wel uitgedund tot 4 man. Ikzelf samen met Gert Van Poucke, Thomas Jurgens en Julien Brazy. In de slotrun van 2km waren Van Poucke en Brazy duidelijk een maatje te sterk, zij liepen dan ook weg naar plaats 1 en 2. Ikzefl kon Thomas Jurgens nog afschudden en werd dus 3de. Een resultaat waar ik zeer blij mee ben. Mijn looptijden zijn ook al een pak beter. Morgen rij ik de Liedekerkse Pijl een wedstrijd voor de Beker van België.
Woensdag avond nam ik de start in de stratenloop van Tielt-Winge. Ik liep de 14km en ik moest 3 ronden lopen. Zowel de 4km als de 9 liepen ook in dezelfde wedstrijd wat het verwarrend maakte. Zo probeerde ik 5km het tempo van Ronny Schoolmeesters te volgen. Zijn tempo lag te hoog en ik moest hem laten gaan. Pas op 3km van het einde had ik door dat hij de 9 km liep en ik dus op kop liep van de 14km. Ik won dan ook na een zeer onregelmatige wedstrijd.
Vrijdag stond ik met mijn licht verzuurde benen dan aan de start van de avondduathlon in Halle. Heel wat goeie mannen stonden aan de start en dat was te merken in de eerste run van 3.3 km . Ik zelf moest constant boven mijn limiet lopen om het 2de groepje te kunnen volgen. Eenmaal op de fiets (32km) kon ik de kloof dichten op de 3 leiders. We zaten in een groep van 7 maar echt samenwerken gebeurde niet. Gelukkig was het een heuvelachtig parcours met 3 klimmetjes waar ik telkens goed door trok. Ik demarreerde eens op de top dan in het midden van de heuvel en ik ben zelf eens vol aan gegaan aan de voet maar boven zaten ze telkens nog keurig in mijn wiel. Mijn vele demarrages hadden de groep wel uitgedund tot 4 man. Ikzelf samen met Gert Van Poucke, Thomas Jurgens en Julien Brazy. In de slotrun van 2km waren Van Poucke en Brazy duidelijk een maatje te sterk, zij liepen dan ook weg naar plaats 1 en 2. Ikzefl kon Thomas Jurgens nog afschudden en werd dus 3de. Een resultaat waar ik zeer blij mee ben. Mijn looptijden zijn ook al een pak beter. Morgen rij ik de Liedekerkse Pijl een wedstrijd voor de Beker van België.
0 Reacties
Afgelopen zaterdag stond ik op de stuwdam van Gileppe aan de start van de Gileppe trophy, een duathlon. Ik wou na het Bk graag een mooi resultaat neerzetten en vooral terug een beter gevoel hebben. De eerste 5km gingen snel. Antoine Duvivier liep na een goeie kilometer weg, zijn tempo was indrukwekkend. Daarachter bleef het iets beter bijeen. Ik zat in een groepje met Thomas Buyle, Axel Van Liefferinge en Francois Humblet. Ik wisselde als 4de. Het eerste stuk van het fietsparcours was redelijk technisch en golvend. Aangezien ik niet met de tijdritfiets reed was dit in mijn voordeel, het was alleen niet makkelijk reglementair in te halen. Voorzichtig schoof ik op naar de 2de plaats. Na een goeie 10km begon ik aan een klim. Ik probeerde een goed tempo te ontwikkelen maar als ik dacht dat ik boven was, was ik eigenlijk pas half weg de klim. Ik had dus wat verkeerd ingedeeld. In de verte zag ik Duvivier wel rijden en kwam ik dichter. Na de klim volgde een bijtrap afdaling tot in La Gileppe. Hier was ik met de gewone fiets in het nadeel en werd dan ook ingehaald door Francois Humblet. De laatste kilometers zat ik in dan nog eens met een leegloper maar ik redde het net tot in de wisselzone. Door een minder snelle wissel verloor ik de voeling met Francois Humblet ik kon het gaatje even groot houden maar kon het niet dichtlopen. Ik eindigde dus als 3de. Een goed resultaat voor mij, ik streed tot de laatste run met de Belgisch kampioen kwartduathlon wat me vertrouwen geeft voor de duathlon in Halle van vrijdag. Gisteren reed ik nog de kermiskoers van Hoeleden, daar kan ik echter kort over zijn, ik miste de beslissende vlucht van 27, ging nog in de achtervolging met ploegmaat Gert-Jan en werd zo 29ste. Volgende weken een druk programma met hopelijk nog enkele uitschieters!
Foto: www.powerman.be
Gisteren stond ik met hoge verwachtingen aan de start van het BK powerman in Geel. Ik had hier erg naar toe gewerkt en had ook het gevoel klaar te zijn voor een podiumplek op het BK. Ik was de dag ervoor nog getrouwd en wou mijn vrouw dus maar al te graag nog wat extra bloemen bezorgen. De eerste run was 10km. Al gauw moest ik de buitenlandse toppers laten gaan, duidelijk een klasse te sterk. Ook Glen Laurens liep van me weg, maar ook dit was geen verassing. Ik liep samen met Tim Van Hemel en moet hem nog bedanken voor het kopwerk want ik kon niet echt meewerken. Ik wisselde als 12de en als 3de Belg. Vol verwachtingen sprong ik op mijn (geleende) fiets (Bedankt fietsen Craninckx :-)). Maar ik voelde onmiddellijk dat ik niet echt kon versnellen, mijn benen waren verzuurd en verkrampt van het lopen. Na een ronde begon het iets beter te gaan, ik reed nog steeds samen met Tim Van Hemel. Jochen Neyrinck was ons al wel voorbijgevlogen. Ondertussen kreeg ik mijn drinken al niet goed meer binnen. Met zo een warme temperaturen weet je dan al dat het moeilijk wordt. Alsof dat nog niet erg genoeg was kreeg ik ook nog een gele kaart wegens stayeren, ik zou dus in mijn 2de run de penalty box binnen moeten. Onterecht in mijn ogen, maar dat zal wel altijd zo zijn en naar de jury moet je luisteren. Schrik om nog een gele kaart te pakken durfde ik de gedubbelde renners niet vlot meer te passeren en verloor ik de aansluiting met Tim. In de laatste ronde verkrampte ik nog meer en kreeg ik echt niets meer binnen. Toen ik de wisselzone binnenkwam voelde ik al wel dat de wedstrijd uitdoen het hoogst haalbare zou worden. Ik begon nog te lopen, maar kreeg naast de krampen in mijn benen nog steken in mijn buik er bovenop. Ik kon zelf stukken niet meer lopen en moest al gaan stappen. Ik kwam dan uiteindelijk aan bij de penalty box. Bleek dat ik 5 minuten daar moest wachten. Redelijk streng lijkt mij, maar regels zijn regels. Het was duidelijk dat mijn wedstrijd voorbij was en ik gaf dan ook uitgedroogd en volledig kapot op. Uit elke tegenslag zou je moeten leren, maar voorlopig ben ik nog te ontgoocheld omdat te doen. Als ik fysiek en mentaal erbovenop ben start ik zaterdag in de duathlon van Gileppe. |
Archives
Januari 2020
Categories |