In Hofstade vond ik een deel van mijn trainingsparcours terug. Gekend terrein dus, maar ik was er zeker niet gerust in. Het parcours was namelijk in de andere richting dan mijn trainingsomloop . Ook de sneeuw die gevallen was maakte het niet echt gemakkelijk met mijn smalle banden. In het eerste lopen kon ik halverwege de 3km een kloofje slagen op Nick Baelus. Het verschil bleef echter beperkt tot 30meter en zo liepen we ook de wissel in. In de eerste zandstrook maakte ik meteen een foutje en reed op een nadarhek. Zo zat Baelus weer in mijn wiel. De sneeuw van de verkenningsronde was intussen gesmolten wat ervoor zorgde dat het spiegelglad was. Ik had moeite met me recht te houden in de vele bochten. Nick had blijkbaar ook wat last van het veranderde parcours want hij kwam ten val zodat ik alleen op kop reed. Ik besloot al vrij rap niet al te veel risico's te nemen in de bochten. In de zandstroken stapte ik ook tijdig af zodat ik mijn snelheid behield. Ik had na het MTB'en al een minuut voor en kon dus met een gerust gemoed aan de afsluitende 3km beginnen. Daar probeerde ik toch om nog een stevig tempo te lopen. Ik won uiteindelijk met 1m20 voor op Nick Baelus en Ward Volkaerts. Een mooie dubbelslag dus. Op naar het Bk waar ik me kan meten met de 

Zaterdag begon ik aan de eerste van 2 wedstrijden in het weekend. Het parcours was helemaal anders als dat van Asse, zo was er geen spatje modder en was het vooral een snel parcours in Bolderberg. Bij het eerste lopen kon ik even een kloofje slagen, later kwam Paul Embrechts terug aansluiten en gingen we samen de wissel in. Ik wisselde snel en reed meteen een goed tempo. Paul was mijn wiel kwijt en ik twijfelde geen moment om door te gaan. Micha Van den Eynde kwam even dichter maar bleef dan 5 ronde lang op dezelfde afstand van ongeveer 25 sec hangen. Het laatste lopen ging al iets beter als in Asse. Zo kon ik de laatste meters wat uitlopen naar mijn 2de overwinning in een cross duathlon. Micha Van den Eynde werd 2de Paul Embrechts 3de

Mijn eerste crossduathlon in 2013 is goed meegevallen. Vooraf wist ik niet goed hoe het met mijn lopen stond, ik heb enkele weken moeten rusten met mijn scheenbeen na de Hel en had dus nog niet de gewenste kilometers getraind. Bovendien was het een erg heuvelachtig parcours. Bergop lopen is niet meteen een probleem, maar bergaf lopen heb ik nog niet volledig onder de knie. Al bij al ging die eerste 5 km niet zo slecht, Lander Van Droogenbroek was wel een klasse apart en liep vlot weg. Daarachter liep ik samen met Kris Coddens. We gingen samen de wissel in en ik kon in zijn wiel aan het MTB en beginnen. Het parcours was redelijk lastig door de modder en het hoogteverschil. We konden Lander snel inhalen en achterlaten. Halverwege de 1ste ronde werden we even allebei opgehouden door een tak die in Kris zijn wiel was blijven zitten. Ik had de leiding overgenomen zodat ik mijn eigen spoor kon kiezen. Op de laatste helling van de ronde zag ik dat ik een voorsprong had. Ik reed mijn zelfde tempo verder maar zag Paul Embrechts naderen. Hij kwam heel dicht, maar ik kon een helling op fietsen waar hij te voet stond zodat ik terug wat uitliep. In de laatste MTBronde probeerde ik mijn voorsprong zoveel mogelijk uit te bouwen. Ik wisselde terug naar mijn loopschoenen voor de laatste 2.5km. Gelukkig had ik een mooie voorsprong want die laatste run ging niet echt fameus meer. Ik behaalde uiteindelijk mijn eerste overwinning als echte duatleet met een 50tal seconden voorsprong op Paul Embrechts, Kris Coddens werd uiteindelijk 3de. Volgend weekend meteen al een dubbel programma met zaterdag Bolderberg en zondag Hofstade.