Toen ik op het einde van vorig jaar besloot om bij het Flemish Triatlon team te gaan kreeg ik meteen de vraag van Kris Coddens of ik het zag zitten om de Grand Raid mee te doen. Natuurlijk zei ik ja, de man van de Hel gaat toch niet flauw doen over een wedstrijdje in de Ardennen? We hadden er dus wel zin in:

4km kajakken 
20km MTB (Die M staat voor Mountain)
6.5km Trailrun 
20 km MTB  
5.5km run en bike 

Ik moet wel zeggen ik had de ideale voorbereiding, samen met de tritraining boys ging ik vorig weekend op mini stage naar Zeeland. Akkoord veel hoogtemeters heb ik niet gedaan daar, maar het was wel super gezellig en ik heb er goed kunnen trainen, merci mannen en vrouw. Compagnon Kris had nog een betere voorbereiding, de gelukzak had buikgriep en zou dus extra scherp aan de start staan niet onbelangrijk in de Ardennen. De moraal was ook goed want ik stond helemaal in het nieuw: nieuwe pakjes van sponsor Castelli en nieuwe MTB schoenen (en ook een beetje kajakschoenen) van Lake dankzij Athletefitting. 

Beginnen dus met 4km kajakken. Oké we hadden hier wat op getraind en het plan was duidelijk 200 meter doorgaan bij de start zodat we uit het gewriemel waren en dan een acceptabel tempo zoeken. Die 200 meter gingen super we vaarden zelfs even 3de. Enigste probleem, mijn armen waren al helemaal verzuurd, geen paniek en op de techniek blijven letten dacht ik. 500 meter ver en nog steeds melkzuur tot achter mijn oren, even checken bij Kris op het achterdek, maar hij had geen last. Ik begon de meters af te tellen maar die gaan verdorie traag op het water. Er kwamen ook telkens meer boten ons voorbij en we konden niet echt aanpikken. Ik gebruik het woord Hel niet graag maar ik heb toch wel gevloekt. Ondertussen lag de Sportevents boot van favorieten Yeray en Wouter op kop (aan de leiding). We kwamen uiteindelijk als 13de uit het water. Gauw die boot nog op het land slepen en de MTB op. 

Kris had duidelijk wat meer comfort genoten op het achterdek want ik moest mij reppen om zijn wiel te houden. Al gauw reden we in 3de positie. Dan moesten we een 1ste maal een rivier door en zagen we aan de andere kant van de oever de leiders Yeray en Wouter rijden. We konden de aansluiting op de volgende helling maken en namen de leiding. Een snelle afdaling volgde en ik vreesde even dat Kris zijn remmen niet werkte van door het water te rijden maar het was zijn standaard daaltempo, ik moest toch even wennen om tegen 50 per uur over grindpaadjes te vlammen. Terug een rivier door en meteen bergop. We reden ons eigen tempo en namen zo wat afstand van Wouter en Yeray. We gingen goed vooruit maar de wedstrijd was nog lang. Kris nam de afdalingen voor zijn rekening en ik klampte aan. Bergop waren we elkaar waard waardoor we nooit op elkaar moesten wachten. Kris had wel wat problemen met zijn ketting en we moesten even stoppen om ze er terug op te leggen. 

We kwamen als eerste de wissel in met 1 minuut 40 voorsprong en begonnen aan de Trail run. Het eerste stuk was licht dalend en Kris liep wat sneller, ik had wat moeite in het begin, maar dan begon hij mij lichtjes te duwen bij het lopen en dat ging verbazend goed. Dan kwamen we aan het stuk Trail, ik wist niet echt wat dat wou zeggen maar verschoot toch wel even als ik zag waar we naar beneden moesten lopen. Ik was echt blij als we terug omhoog konden klimmen. Ik verloor nog even mijn schoen in de modder en had een kramp nadat ik me had mistrapt op een tak maar voor de rest niets bijzonder. Terug de fiets op, we hadden direct terug ons goeie ritme te pakken alleen die ketting van Kris had het niet zo op de bonkige Ardennen begrepen. Weer even stoppen maar we konden gelukkig verder. Het leukste hadden ze in het MTBen voor het laatste gehouden want de laatste 2 beklimmingen waren toch moordend. De afdalingen waren ook niet mis met mijn verkrampte kajakarmen en valk Kris (ik zou die remmen toch eens nakijken). 

Terug de wissel in en verder met 1 fiets voor de run en bike. We hoorden dat we 5 minuten 40 voorsprong hadden en moesten dus niet meer forceren. We konden relatief rustig om de beurt wat fietsen en lopen. En pakte zo een toch een heel mooie zege. Wouter en Yeray werden 2de en de Nederlanders Carlos Baltus en Hendrik Venema 3de. 

Het was dus een super avontuur en een heel toffe maar zware wedstrijd. Merci aan het Kris Coddens voor de aanmoedigingen tijdens het kajakken, voor de afdalingen en voor het duwen tijdens het lopen. Bedankt ook aan ons Flemish Triathlon Team voor de fijne bende dat ze zijn en het topmateriaal!

Gisteren werd voor de eerste maal de winterduathlon georganiseerd in Retie. Het deelnemersveld was net als het weer HOT! Met wereldkampioen Rob Woestenborghs, Bart Borghs, Paul Embrechts, Micha Vandeneynde, Tony Goossens, Tim Van dale en Ruben Geys stonden er toch wel heel wat grote namen aan de start. Die start was erg snel, Ruben Geys opende erg snel en enkel Rob kon volgen ik kon maar een goeie kilometer aanklampen en moest dan mijn eigen tempo zoeken. Achter mij liep een groepje met Tony, Bart, Micha en Paul. Na 1 ronde nam ik de verkeerde kant bij een splitsing en liep ik dus een lus teveel. Plots liep ik in plaats van 3de op de 10de plek. Natuurlijk is dit mijn eigen fout en ik wil zeker de knappe organisatie niet met de vinger wijzen. Maar ik wil er toch nog dit over kwijt, dit geldt trouwens voor alle wedstrijden. Ik ben steeds 3uur voor de wedstrijd aanwezig om het parcours te verkennen. Het is als deelnemer niet altijd makkelijk om uit een hoop dranghekken en wat lint een parcours te vormen. Het MTB parcours heb ik 3 maal gereden. Maar niemand kon mij precies zeggen hoe er gelopen ging worden. Als ik uitleg vraag hoe het parcours juist gaat of hoe ik de wisselzone moet binnenlopen dan krijg ik 9 van de 10 keer antwoorden als: dat wijst zichzelf wel uit, je moet gewoon de 1ste volgen of geen idee ik sta hier alleen maar met een plakske. 
Het kwam er dus op neer dat ik ook deze keer het loop parcours niet helemaal kon verkennen. Maar dan nog ben ik altijd in fout aangezien je als atleet altijd het parcours moet kennen??? 

Maar bon 15 vloeken later (ik ben tenslotte een man van de Hel) moest ik dus het gat dichtlopen op de mannen waar ik eerst voorliep. Dat lukte niet goed en ik moest wachten tot op de MTB om het gaatje dicht te rijden. Dit was niet zo eenvoudig want het tempo lag erg hoog in ons groepje. Vooral Paul Embrechts en Micha Vandeneynde gingen fameus tekeer. Ik wou even bekomen maar Tony ging voor mij onderuit zodat ik even opgehouden werd en terug moest achtervolgen. Even later reden we Ruben Geys voorbij en zat ik samen met Paul en Micha in de achtervolging op Rob. De 2 mannen van de Kempen gingen flink tekeer op hun vertrouwde bodem en ik moest alle zeilen bijzetten om mee te kunnen. Ik probeerde natuurlijk mijn deel van het kopwerk te doen maar zag toch enorm af. 

Het was een druk weekend, zaterdag had ik teambuilding met de FTT boys. De teambuilding was zeer geslaagd, we begonnen met een stadsspel in Gent. Wat normaal een passief spel moet zijn wordt bij een hoop triatleten toch al snel een stevige intervaltraining in de binnenstad. Er was ook eten, veel en lekker. En ik weet nu dat mijn bowling skills overeenkomen met mijn zwemcapaciteiten. Alles bijeen niet echt de juiste voorbereiding voor de crossduathlon van Geel Bel van zondag, maar ik heb me enorm goed geamuseerd, merci mannen.  

Na mijn opgave in Bolderberg en forfait in Hofstade na een griepje was ik wel benieuwd waar ik in Geel Bel ergens stond. We begonnen met 6km lopen. De eerste kilometers ging ik mee met Pieter Rijnders, maar zijn tempo lag wat te hoog voor mij en halfweg moest ik hem laten gaan. Ik kwam de wisselzone in op een goeie 30 seconden schat ik. Eenmaal op mijn Wili(er) had ik snel het goeie ritme te pakken. Ik kon mijn snelheid hoog houden op de rechte stukken en ging vlot door de bochten. Na een goeie 4km kwam ik aansluiten bij Pieter en kon ik meteen doorgaan. Ik had vrij snel een mooie kloof maar bleef toch goed doorrijden zodat ik in de afsluitende run genoeg voorsprong had op de betere loper Pieter. Dat lukte redelijk en ik moest niet echt meer forceren in de laatse 4km lopen voor mijn eerste zege in België van 2014.  Pieter Rijnders werd 2de Tony Goossens 3de.
Klein minpuntje was dat er erg weinig deelnemers waren op toch een mooi parcours. Misschien zat het prijzengeld (1 fles Chimay) hier voor iets tussen? 
Volgende week afspraak in Retie!