Het nadeel aan een blog hebben is die verslagjes na een tegenvallende wedstrijd, vandaar dit kortere verslag over het EK. Dat is dus niet echt meegevallen voor mij, misschien had ik er wat te veel van verwacht en mezelf wat overschat maar het is niet anders. Het was mijn eerste Ek als elite en het blijft toch wel leuk en speciaal je land te mogen vertegenwoordigen op een kampioenschap. Vooraf wou ik vooral voelen dat ik progressie had gemaakt tegenover andere wedstrijden van deze afstand. Ik wist dat ik geen Europees kampioen ging worden en dat ik niet op het podium ging staan maar wou toch wel dicht bij de top 5 zitten. 

Het eerste lopen ging best vlot en ik kon in de achtervolgende groep achter Rob en Kenneth goed meegaan met onder andere een sterke teamgenoot Thomas Buyle. Het was pas in de laatste 2.5km dat mijn benen verzuurde en mijn goeie gevoel plots weg was. Ik zakte weg naar een 2de groepje maar hield nog altijd de sterke fietsers achter mij. Mijn verzuurde benen nam ik jammer genoeg ook op de fiets mee, zodat ik amper kon opschuiven en niet kon aanpikken bij de twee jongens die wel de sprong naar de kop van de wedstrijd konden maken. Van dan af was het een ontgoochelde eenzame strijd op de Nederlandse wegen, mijn Spaanse bollide is deze duidelijk nog niet gewoon, want na een put in het wegdek zakte mijn stuur. Ook met deze nog aerodynamischere houding verloor ik meer terrein op de top 5 uit de wedstrijd. Ik begon uiteindelijk als 10 de aan de afsluitende 10km lopen. In de laatste kilometers werd ik nog voorbij gegaan door  Pieter Rijnders. Ik werd dus 11de.  Er stonden in Horst twee landgenoten op het podium met Kenneth die Europees kampioen werd en Rob die brons pakte. 

Waar het voor mezelf fout liep weet ik niet echt. Feit blijft wel dat duathlon toch wel iets complexer is als gewoon hard lopen en fietsen. De dag dat ik die formule ontcijferd heb schrijf ik geen blog meer maar een boek.

Als de Vlaamse wielerweek start begint het bij mij ook te kriebelen en kan ik niet weerstaan om nog eens ouderwets te gaan koersen. Dat kan aangezien ik multisporter ben en een licentie heb bij mijn nieuw team: Vlaamse triathlon en duathlon cycling team. Ik ben dus nu een rijdend reclame paneel voor de VTDL, maar het werd wel tijd dat ik eens iets terug deed voor de verschijning op de cover van de Stop & Go. 

Ik reed mijn eerste wedstrijd vorige week in Polleur bij Stoumont, dat was geen succes en ik kon de wedstrijd niet uitrijden. Gelukkig waren er verzachtende omstandigheden: ik was ziek, had schrik op het natte wegdek en liet me nogal verassen door als laatste aan de eerste helling te beginnen. Vandaag kreeg ik een herkansing in Amay bij Huy. Wat ben ik blij om even terug in het wielermilieu te vertoeven en dan zeker de folclore van de Waalse koersen:

De plaatselijke Roger die pensen bakt op zo een half olie vat en de wind die net zo staat dat de walm elke ronde het peloton in rijd.

Van die rugnummers waarmee Briek Schotte waarschijnlijk nog gekoerst heeft

Een Waalse omroeper die 3uur lang op dezelfde frequentie ratelt.

Maar het mooiste blijft toch wel die conversaties in een internationaal peloton en tegen mezelf, deze gesprekken stonden vandaag op mijn zwarte doos:

In mezelf: Sta ik nu plat, ah nee mijne rem sleept, ah nee wind tegen.

In mezelf: Ik ga opschuiven, 10km later, ok nu ga ik opschuiven, 10 km later, ok nu ben ik opgeschoven, ah nee maar 2 man achter mij, 10km later, nu moet ik echt opschuiven want het scheurt.

Mezelf: Rechts, rechts, nee rechts, andere rechts, meer andere rechts

Mederenner: Zijt gij triathleet?
Mezelf: Neen ik vond dat gewoon een schone broek.

In mezelf: allé da diene Leys hier nen tweede heeft gereden. 
In mezelf: Verdekke content van die kniestukken

In mezelf: ferme demarrage en het valt stil.
Innerlijke Michel: maar waar rij je naar toe jongen
In mezelf: Michel zwijgt, ik ga hier ne numero opvoeren

Mezelf: Zusammen faren und gaaz geben. (ook de Duitse vrienden inlichten)

Mezelf: Aller rouler
Mederenner: Ik ben Vlaming hoor
Mezelf: Dan is het niks.

Mederenner: You stupid f*ck!
Mezelf: Sorry I don’t speak English good, what does stupid f*ck mean?
Mederenner: Shut up!
Mezelf: Ow you mean a Flandrien like Greg Van Avermaet, thanks man I love you to

Mederenner: Godverdomme
Mezelf: Die bloembak staat hier al 13 ronden hoor. 

Mezelf: je suis bien cuit, je ne sprinte pas! (en dan toch vollebak spurten)

Ik werd uiteindelijk 9de in de koers en ben daar best tevreden mee. Volgende week helaas geen dialogen op het EK in Horst wegens te weinig adem tijdens het lopen en de 10 meter die we tussen moeten laten tijdens het fietsen.