Na 8 maanden stond ik vorige vrijdag terug aan de start van een wielerwedstrijd: de Oberostereichrundfarth. Vorig jaar had ik hier één van mijn betere rondes gereden maar nu stond ik toch met een hoop vraagtekens aan de start. Ik had nog geen wedstrijd ritme en door het vele lopen de laatste maanden kwam ik nog niet aan de helft van mijn fietskilometers van vorig jaar. Kwam daar mijn heupblessure nog eens bij waardoor ik toch wat nerveus was aan de start van de 1ste rit, deze was al meteen 180km lang en aangezien de wedstrijd meetelt voor de Europe Tour is ook het deelnemersveld niet min. Mijn doel was de 3daagse uitrijden en waar het kon mijn ploegmaten wat helpen. Het ging de 1ste rit redelijk vlot, bergop was het wel aanklampen maar in de vlakkere plaatselijke rondes kon ik vlot volgen en onze spurter Tim wat helpen. Ik eindigde in de groep op de 70ste plaats.

Dag 2 was 140km maar lastiger. De koers werd gelukkig gecontroleerd door de ploeg van de leider waardoor de finale pas begon in de laatste 30km. Door een valpartij voor mij moest ik even door het veld en verloor ik de aansluiting met de grote groep. 10km later kon ik weer aansluiten maar op de laatste helling moest ik de rest laten gaan, goed voor een  62ste plaats. Het gevoel bergop was wel al wat beter. 

Dag 3 was ook 140km, ik probeerde mee te gaan in de vroege vlucht, maar na 1 poging moest ik 20km bekomen en was de vroege vlucht weg zonder mij. Ik heb kopman Jens dan maar wat bijgestaan want ik had zelf mijn minste dag van de 3. In de plaatselijke rondes reed ik mijn eigen tempo de wedstrijd uit. Goed voor een 64ste plaats en 51ste plaats in het klassement. Kopman Jens werd als crosser knap 25ste. 
Al bij al ben ik dus tevreden met de kilometers die ik in wedstrijd heb kunnen doen. 
De sfeer in de ploeg was ook super wat het een heel aangename wedstrijd maakte.
Hopelijk kunnen we deze week de looptrainingen weer hervatten. 

Mijn heupblessure was jammer genoeg iets ernstiger dan gedacht. De week voor het Bk kwartduathlon in Wevelgem kwam ik amper aan lopen toe. Bovendien kon ik niet pijnvrij lopen waardoor ik gedwongen was forfait te geven. Een zeer spijtige zaak want ik had er wel wat van verwacht. 
Momenteel is mijn heup wel aan de betere hand, fietsen gaat volledig pijnvrij en lopen begint ook te lukken. Om mijn fietsniveau te onderhouden besloot ik terug een wielervergunning te nemen. Zo zal ik vanaf vrijdag met mijn ploeg Bianchi-Lotto deelnemen aan de oberösterreich rundfahrt. Dit is een 3daagse wedstrijd in Oostenrijk die ik vorig jaar ook al reed. Het is ondertussen al 6 maanden geleden dat ik nog gekoerst heb dus ik ben best wel nerveus. Natuurlijk heb ik niet stilgezeten maar het parcours en het deelnemersveld zijn niet van de poes.