De Reuzen van Wetteren was de 2de offroad duathlon van het najaar voor mij. Ditmaal geen excuses over de korte afstand aangezien dit de halve afstand van de Hel is. We vertrokken voor 3 ronde lopen samen 12km. Het was een leuk loopparcours met veel bos en zandstroken. Al snel kwam ik op kop te zitten met Kris Coddens. Samen gingen we de wisselzone in waar ik op de MTB sprong voor 55 km. Dankzij Thomas Buyle had ik het parcours nog kunnen verkennen waarvoor dank! Het was een mooi parcours met veel afwisseling. Kris en ik werkten goed samen op de fiets tot we aan 't venijn van de rode zee kwamen, een strook van 5 sterren. Ik reed op kop maar in een put blokkeerde mijn ketting plots en stond ik te voet. Ik kon de oorzaak niet meteen vinden, mijn voor derailleur was helemaal vervrongen en stond tegen mijn pedaalstang. Met een stuk tak kon ik hem wat terug plooien zodat mijn ketting op het tweede blad kwam te liggen. Even gevloekt dan, maar ik was blij dat ik mijn weg terug kon vervolgen. Ik reed toch nog altijd op een tweede plek. Na een paar kilometers kreeg ik Kris terug in het vizier. Hij had duidelijk gewacht wat ik heel sportief van hem vond.  Ik probeerde dan ook mijn deel van het kopwerk te doen al bleef mijn ketting op de vele hobbelende stroken wel moeilijk doen, zo liepen we steeds verder weg van de 3de in de wedstrijd. In de laatste ronde wou ik nog wel iets ondernemen aangezien Kris veruit de betere loper is. Maar tussen willen en kunnen zit vaak een groot verschil en ik voelde al wel dat we elkaar waard waren op de fiets. Ik wou wel graag als eerste aan het laatste technische stuk voor de wisselzone komen maar Kris had hetzelfde idee waardoor het een spurt werd tot aan het park, die ik verloor. Ik kon nog in zijn spoor wisselen voor de laatste run van 8km maar ik moest al snel passen en mijn eigen tempo beginnen lopen. Kris won verdiend en mijn 2de plek kwam ook niet meer in gevaar. Jan Verboven werd 3de. Een mooi resultaat dus

Zondag waagde ik mij aan het Bk sprintduathlon in Torhout. We moesten 4.5km lopen, 18km fietsen en 3km lopen. De benaming sprint duathlon werd alle eer aan gedaan door een langgerekte sprint van 4.5km, die ik zelf maar 3 km vol hield. Ik moest de eerste dus laten gaan en wisselde rond de 13de plek. Ik was dan ook opgelucht toen ik op mijn fiets sprong. Ik vond gelukkig snel mijn fietsbenen en schoof goed op in de wedstrijd. Na 4km fietsen kwam ik in de achtervolgende groep achter Kris Coddens en Gert Van Poucke.  We zagen ze voor ons uit rijden, maar de samenwerking in de groep was niet zo goed. Uiteindelijk probeerde ik het alleen en kreeg een kleine voorsprong op de achtervolgende groep. De fietskilometers waren alleen redelijk snel op en ik moest alweer wisselen voor de slotrun. Dat ging niet vanzelfsprekend, ik vond niet meteen de juiste stal voor mijn Bianchi en verloor zo wat kostbare seconde. Na een kilometer lopen was ik mijn 3de plaats al kwijt en werd ik door nog een deel atleten voor bij gestoken. Gert Van Poucke werd knap Belgisch kampioen voor Kris Coddens en Francois Humbert. Ik werd uiteindelijk 8ste. 
Achteraf bekeken is zo een sprint duathlon misschien niet echt mijn ding. Een wedstrijd van 50 minuten is misschien toch wat kort voor mij. Maar de spanning en de vele positiewissels maakt het wel een leuke bedoening. Volgende wedstrijd zal iets langer duren: De Reuzen van Wetteren 12km lopen, 55 Mtben en 8 km lopen. 

Na een korte rustperiode begon ik vorig weekend aan mijn cross seizoen. In Maastricht nam ik de start van de cross duathlon. De omgeving was alleszins spectaculair met het loopgedeelte in een zandgroeve en het MTB gedeelte op de St pietersberg. Het eerste loopgedeelte van 7km ging goed, al had ik wel wat last om de juiste pijlen te volgen en om recht te blijven op het trial parcours. Ik wisselde als eerste voor Bart Borghs. In het MTBen reed ik bergop goed door en probeerde ik bergaf niet onderuit te gaan. Op mijn MTB lagen nog de strandbanden van de Iduathlon in Knokke, wat op dit parcours niet echt een goeie keuze was. Ik kon gelukkig mijn voorsprong uitbouwen en wisselde met 2min 30 voor. In de laatste run van 3 km kon ik dan ook controlerend uitlopen naar de overwinning. 

De volgende dag startte ik in de koers van Vossem. Ik had wat last van mijn hamstrings van het bergaf lopen de dag voordien, maar dat zou ik gelukkig niet moeten doen. Het was een zeer selectief parcours waar de betere renners al snel naar voren kwamen. Ik kon mij vanvoor handhaven en kon nog eens de finale van een koers rijden. Voor de overwinning kwam ik wel wat te kort maar ik werd toch nog 6de, een uitslag waar ik blij mee ben.

Om mijn 3daagse rond te maken stond ik maandagavond aan de start van de steegjesrace in Hoeilaart. Een Mtb race in de steegjes rond Hoeilaart. Het was een puur interval parcours met veel technische passages zoals de trappen aan het stadhuis. Ik miste mijn start een beetje, maar kon daarna goed opschuiven. Na 1 ronde kwam ik bij de leider in de wedstrijd Jorgen Flion. Als MTB er was hij als een vis in het water op het parcours, terwijl het bij mij eerder een vis in de Sahara was. In elke bocht verloor ik een aantal meters en ook op de steile klimmetjes was hij explosiever. Een 2de plek was dan ook het hoogst haalbare.