Vice Belgisch kampioen bis bis bis

De startlijst van het Bk crossduathlon in Retie was indrukwekkend. Met bovenaan twee Europese kampioenen (Rob Woestenborghs en Kris Coddens) en twee Belgische kampioenen (Gert Van Poucke en Glen Laurens) aan de start. Het Flemish triathlon team was ook goed vertegenwoordigd met Kris, Thomas, Felix, coach Stefaan en mezelf. Beginnen deden we met 4km lopen. Voor mezelf toch een mooie test tegen alle kanonnen aan de start. Uiteraard was het Ruben Geys die het grootste deel van het lopen voor zijn rekening nam, wat heb ik die man al vervloekt met zijn snelle loopbenen. Ik moest dus aanklampen in de kopgroep van 12 waar we met 3 FTT’ers vertegenwoordigd waren. Even schrikken wel toen Kris zijn voet omsloeg, maar hij kon verder. Ook Thomas volgde vlot en ik beet me vast in zijn tred. 

We bereikte de wisselzone waar ik op mijn Spaanse bollide kon springen. Op de fiets wisten Kris en ik wat ons te doen stond, het tempo hoog houden en de kopgroep uitdunnen. Dat lukte en we bleven me 6 man over. Kris en ikzelf, Rob Woestenborghs, Wouter Wuilmus, Bart Borghs en Glen Laurens. Nog altijd een te grote groep naar mijn mening dus bleef ik vol door rijden op de technische stukken en ronddraaien met Kris op de rechtere stroken. Bij het ingaan van de laatste ronde kwam Bart Borghs ten val, de andere werden even opgehouden waardoor ik met Kris alleen op kwam. Nu moesten we zeker niet twijfelen.

 Spijtig genoeg kon geen één van ons twee nog echt een versnelling hoger gaan rijden. Rob en Wouter konden dat wel en kwamen terug aansluiten. Wouter kwam nog ten val waardoor we met 3 de finale ingingen. Kris en ik probeerde het tactisch te spelen maar Rob was sterk die laatste ronde en reed de gaatjes relatief makkelijk dicht. Ik kon eerst de wisselzone ingaan maar Rob was als eerste weg, hoe hard ik ook probeerde zag ik hem alleen maar verder weglopen. Ook Kris moest passen. 

Rob werd Belgisch kampioen, ik 2de en Kris 3de. Jammer dat we onze sterke teamprestatie niet kunnen afronden met de titel want Thomas werd nog knap 11de. Voor mezelf wel jammer dat ik nu al voor de 3de maal vice Belgisch kampioen ben, maar ik ben steeds op mijn waarde geklopt dus moet ook niet te lang treuren en vooral het goeie gevoel onthouden en de leuke spannende wedstrijd met enorm veel toeschouwers en supporters!

Na 2 crossduathlons kan ik mijn MTB al aan de kant zetten want volgende afspraak is het Ek duathlon in Horst op 12 april.