Gelukkig nieuwjaar beste lezers! Zoals dat hoort in een nieuw jaar, blik ik nog even terug op 2017, deel ik de Odeyn awards uit en maak ik goeie voornemens voor 2018.
Om toch nog het maximum te halen uit 2017 deed ik in de laatste week van het jaar nog 2 wedstrijden. In het Vlaams kampioenschap Beachrace in Bredene werd ik 14de. Een uitslag waar ik heel blij mee was, want 8 dagen na de Hel draait het meestal niet zo soepel. Ik kon ook voor het eerst starten in de Corrida van Leuven, waar ik 4de werd. Een gemiste kans op een podium waar ik heel graag had op gestaan naast Dries Basemans en Dennis Laerte, maar in de strijd voor de 3de plaats moest ik noodgedwongen de laatste kilometer een tand terug schakelen wegens een sputterende hamstring of hammie zoals Simon Van Roy dat wetenschappelijk benoemde. Nu die 4de plaats maakt het me wel gemakkelijk een bruggetje te slagen naar mijn sportjaar 2017. Het was niet slecht maar ik ben blij dat het voorbij is.
Om toch nog het maximum te halen uit 2017 deed ik in de laatste week van het jaar nog 2 wedstrijden. In het Vlaams kampioenschap Beachrace in Bredene werd ik 14de. Een uitslag waar ik heel blij mee was, want 8 dagen na de Hel draait het meestal niet zo soepel. Ik kon ook voor het eerst starten in de Corrida van Leuven, waar ik 4de werd. Een gemiste kans op een podium waar ik heel graag had op gestaan naast Dries Basemans en Dennis Laerte, maar in de strijd voor de 3de plaats moest ik noodgedwongen de laatste kilometer een tand terug schakelen wegens een sputterende hamstring of hammie zoals Simon Van Roy dat wetenschappelijk benoemde. Nu die 4de plaats maakt het me wel gemakkelijk een bruggetje te slagen naar mijn sportjaar 2017. Het was niet slecht maar ik ben blij dat het voorbij is.
Als je als wereldkampioen er niet in slaagt een lange afstandsduathlon te winnen kan je moeilijk content zijn. Met als dieptepunt uiteraard het verliezen van die wereldtitel, hoewel mijn 4de plaats op het Ek ook aardig in datzelfde dal zit. Gelukkig waren er ook lichtpuntjes. Ik kon zowel op de crossduathlon als op de lange afstand duathlon mijn Belgische titel verlengen en ik heers nog steeds over de Hel.
Maar kijk 2018 zal anders zijn. Ik zal zelf meer zeggen le nouveau Seppe est arrivé of nee hij is er nog niet, maar is wel in de maak. Zoals al eerder vermeld ga ik de wereld veroveren. Ik ga dat gelukkig niet alleen doen. Coach Stefaan doet mee aan onze wereldtournee. Uiteraard begint alles met een plan. Dat plan was er eigenlijk al even: Na mijn Ironman debuut in Nice had ik namelijk een beetje hetzelfde gevoel als na dit jaar: Leuk maar het kan beter! Dat we dat plan dan vorig jaar niet uitvoerden had natuurlijk met die wereldtitel te maken. Als wereldkampioen duathlon ga je toch niet gaan zwemmen zeker. Maar dus met een jaartje vertraging gaan we dus Ironmans doen. Ik begon ondertussen dus terug te zwemmen nam een Ironman pro licentie en maakte met Stefaan een wedstrijdplanning. Die is redelijk pittig en er sneuvelde ook heel wat leuke wedstrijden die ik andere jaren telkens wel deed. Zo zal ik dit voorjaar geen crossduathlons doen, en dat is echt met pijn in het hart want Retie en Geel zijn wedstrijden die ik iedereen kan aanbevelen. Ik zal ook geen Bk en EK duathlon lange afstand doen.
 |  |
Mijn eerste wedstrijd in het nieuwe jaar is alleszins dezelfde als vorig jaar namelijk de combiné tussen de Strandrace en Halve marathon in Egmond. Nederland inderdaad, goed om daar in ware Risk style binnen te vallen en aan mijn wereltour te beginnen. Vervolgens begint het Ironman avontuur dan op 2 februari in Dubai met een 70.3 wedstrijd (1.9 zwemmen-90 fietsen-21 lopen). Van Dubai gaan we naar Mallorca waar ik op 17 februari de powerman duathlon zal meedoen. Na wat training zou ik dan klaar moeten zijn voor mijn volledige Ironman in Texas eind april. Inderdaad jullie lezen dat goed Texas in Amerika. We dachten als de Lance naar Vlaanderen komt gaan wij naar de Lance vandaar. Eind mei doe ik mijn 2de Ironman in Lanzarote, je weet wel dat eiland van mijn huwelijksreis. Dat zou moeten volstaan als 1ste seizoenshelft. Zoals ik al zei pittig dus. Over mijn zwemniveau tot dusver ga ik kort zijn: er hebben voorlopig nog geen mirakels plaats gevonden. Over mijn ambities ga ik ook kort zijn: leergeld betalen en een muur of 3 slopen. En op de vraag, of ik dan nooit rust: Neen!
Om af te sluiten dus de Odeyn awards:
Blessure van het jaar:
Een blauwe teennagel na een botsing met een bumba pillamp.
Grap van het jaar
De 3de uit de corrida die tegen mij wou uitleggen waarom hij niet meer op kop wou lopen door te zeggen dat hij 2 maand geleden een marathon had gelopen. Zo’n uitspraken doen tegen Seppe Odeyn komt nogal grappig over 2 weken na de Hel.
Zwemprestatie van het jaar
Die zwemtraining waar mijn horloge nog op een 50 meter bad stond en ik even dacht dat de Olympische spelen toch nog gingen lukken
Pastaparty van het jaar
Die in het Deense Vejle waar er welgeteld 8 man was maar dus meer als voldoende lasgne!
Locker van het jaar:
De 289 in sportoase als Joerie Van Houtem me niet voor is
Zatste aankomst van het jaar:
Bk Beermile in Leuven
Wedstrijd die eigenlijk niet echt een wedstrijd was van het jaar:
Dirty Boar gravel ride
Blessure van het jaar:
Een blauwe teennagel na een botsing met een bumba pillamp.
Grap van het jaar
De 3de uit de corrida die tegen mij wou uitleggen waarom hij niet meer op kop wou lopen door te zeggen dat hij 2 maand geleden een marathon had gelopen. Zo’n uitspraken doen tegen Seppe Odeyn komt nogal grappig over 2 weken na de Hel.
Zwemprestatie van het jaar
Die zwemtraining waar mijn horloge nog op een 50 meter bad stond en ik even dacht dat de Olympische spelen toch nog gingen lukken
Pastaparty van het jaar
Die in het Deense Vejle waar er welgeteld 8 man was maar dus meer als voldoende lasgne!
Locker van het jaar:
De 289 in sportoase als Joerie Van Houtem me niet voor is
Zatste aankomst van het jaar:
Bk Beermile in Leuven
Wedstrijd die eigenlijk niet echt een wedstrijd was van het jaar:
Dirty Boar gravel ride
RSS-feed
