Ik blijf toch wat ontgoocheld na het zwemmen, ik had een veel beter gevoel op training dan voor Sardinië en het had wel interessant geweest mocht ik weten welke tijd ik nu zou kunnen zwemmen.
Na mijn avontuur in Sardinië was ik klaar voor een eerste Beglische triathlon in La Roche. Er moest 1 kilometer gezwommen worden 100 gefietst en 10 gelopen. Maar bij die ene kilometer liep het al volledig mis. We mochten niet los zwemmen in het water en moesten dus droog starten. Toen ik in het water sprong pakte dat enorm op mijn adem. Het water was niet extreem koud ofzo maar ik kreeg maar geen lucht. Kwam daar nog eens bij dat ik samen met 80 % van de deelnemers naar de verkeerde boei zwom. Veel zwemmen was dat bij mij niet, ik blokkeerde en kreeg mijn ademhaling niet geregeld. Ik wou zelf stoppen maar ook dat is tijdens het zwemmen nog niet zo makkelijk. Ik heb dan met mijn hoofd wat boven water gezwommen, af en toe zelf wat schoolslag. Pas na 700 meter kon ik eindelijk beginnen zwemmen zoals het hoorde. Ik kwam als 113de uit het water. En sprong dan eindelijk op mijn fiets. Dat rampzalige zwemmen had wel 1 voordeel ik kon wel meteen goed beginnen fietsen. Ik kwam op het plaatselijke parcours al als 50ste aan. Daar volgden 3 ronden met telkens de col du haussière erin. Ik bleef goed opschuiven en reed 20ste na de eerste ronde en 9de na de tweede ronde. Vooral op de stukken bergop ging het vlot omdat ik met de koersfiets reed, in de afdaling verloor ik dan weer wat terrein op de mannen met een tijdritfiets. Ik kon uiteindelijk als 6 de beginnen aan de laatste 10 km lopen en kon nog 1 plek opschuiven naar een 5de plek. Misschien was dat ook met een betere zwembeurt wel gewoon mijn plaats.
Ik blijf toch wat ontgoocheld na het zwemmen, ik had een veel beter gevoel op training dan voor Sardinië en het had wel interessant geweest mocht ik weten welke tijd ik nu zou kunnen zwemmen.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archives
Januari 2020
Categories |