2nd men in tights!

Ik moet toegeven, ik ben hervallen na een dik halfjaar moet ik de geruchten bevestigen dat Seppe Odeyn terug in het zwembad is gezien. Nu er moest iets gebeuren want door al dat eenzaam sporten kwam ik in een sociaal isolement te zitten. Ja het is al zover gekomen dat zwemmen mijn sociaal leven is geworden. Nu naast babbelen en een luisterend oor hebben moet er daar af en toe nog effectief gezwommen worden, Seppe Odeyn is echter een luie duvel in het water en heeft dus wat nood aan een doel. Gelukkig was er coach Stefaan to the rescue. Hij ging een wedstrijd kiezen waar we samen aan mee gingen doen waardoor ik een reden had om effectief tot zwemmen te komen. Het werd de  triathlon van Castle Howard in Engeland. Ik zag dat wel meteen zitten en dat had een aantal redenen: Zo kan ik mijn blog wat meer politiek tinten door mijn mening over de Brexit te geven en zo kon ik eindelijk nog eens de overzetboot nemen, jeugdsentiment ja. 

​Laat me beginnen met die boot, we pakten de nachtboot van Zeebrugge naar Hull en we hadden zelfs een kajuit. Ik denk dat ze zoiets tegenwoordig slow traveling noemen maar Stefaan en ik genoten van het bootleven. Goed geslapen in onze kajuit en de volgende dag stonden we al op Engelse bodem. Ik zat gelukkig niet achter het stuur, allé ik zat wel op de plaats waar een Engels stuur zou moeten zitten maar dus geen effectief stuur in mijn handen aangezien we met een Belgisch voertuig rondreden. Dat links rijden vond ik toch maar vreemd en het begon me ook te dagen dat ik dit tijdens de wedstrijd ook zou moeten doen. Bon we reden naar Castle Howard voor onze nummers op te halen en het zwemparcours te verkennen. De Castle Howard maakt deel uit van de Castle triathlon series. De link tussen kastelen en triathlon heb ik nog niet meteen gevonden maar kijk het was wel een mooi decor om een ½ triathlon af te werken.  Gelukkig heb ik wat ervaring met kastelen, ik heb jaren als wielrenner de triptyque des monts et chateaux gereden. Een driedaagse met dus hetzelfde kastelen thema maar dan bij onze Waalse vrienden. Maar eens aangekomen viel voor mezelf de pond. Een kasteel is immers meestal omringd door een slotgracht wat meteen zwemgelegenheid bied voor een triathlon te organiseren vandaar de link!

​Nu Engeland staat echt gekend voor zijn monumentenzorg en ik moet zeggen dat Castle Howard werkelijk lag te blinken in de Engelse regen maar hun vijver mochten ze best wel wat beter onderhouden. Ja dat zag er mooi uit langs de kant maar eens in het water was al snel duidelijk dat dat maar een kleine 30cm schoon water was, al de rest was wier, algen, watergras en dab. Gelukkig had ik nieuwe wetsuit gekregen van sponsor Orca die me veilig door de Engelse wateren moest brengen. Onze wedstrijd over de halve afstand noemde the Gauntlet, wat blijkbaar een handschoen van een harnas is. Ok Harnas-kasteel-ridder dat snapte ik wel maar wat dat met triathlon te maken heeft? Wel gelukkig herinnerde ik mij volgende sketch:

Inderdaad een gauntlet dus en de film noemt: Robin Hood Men in thights. Robin uiteraard ook van Engeland en inderdaad we waren met een 200 tal men and woman in thights aan de start. Ik geef toe niet de makkelijkste link.
​De wedstrijd dan: Beginnen met 1900 meter in het Britse dab. Stefaan schoot meteen weg, ik koos eerder voor een behouden start, maar raakte dan wat strop aan boei 1 en 2. Na 1 ronde zwemmen had ik een soort zwemtempo gevonden, Na een goed halfuur zwemmen was de oever in zicht, gelukkig geen Australian exit maar uiteraard een Brexit! Jaja een Brexit grapje met dank aan Stefaan wat me naadloos over brengt bij de mening van Seppe Odeyn over de brexit: Uiteraard kan ik dat wel snappen, Britten die doen alles al anders als ons. Die rijden links, die eten worsten als ontbijt en die doen azijn op hun frieten
Maar de hoofdreden om uit de EU te gaan is simpelweg omdat die mensen hun kinderen dat niet meer willen aandoen om tijdens de examens geschiedenis de tijdlijn te moeten kennen van de EU. Ja ook ik heb dat destijds moeten studeren, maar ik vond dat zo onnuttig om al die jaartallen en afkortingen van buiten te leren dat ik besloot dat niet te doen. Natuurlijk trok ik op mijn mondeling examen de vraag om de tijdlijn van de EU te bespreken, karma noemt zo iets, niet die tijdlijn hé, die naam ken ik niet want ik heb dat niet gestudeerd heb ik net bekend. Gelukkig beste lezertjes wist Seppe op slinkse wijze de vraag in zijn broekzak te doen verdwijnen en prompt een 2 de vraag te trekken over de industriele revolutie waar ik dan mijn leerkracht compleet mee onder tafel klapte en ik met een mooi rapport thuis kwam. Er is dus nu een hele Engelse generatie die gebuisd waren op geschiedenis en die denken aan hun kinderen, die moeten nu enkel nog de datum kennen dat de Engelse eruit zijn gestapt, begrijpbaar dus! 

​Maar ik was dus uit het water aan het sukkelen, ik had geluk dat er na het zwemmen nog een goeie 500 meter/yard gelopen moest worden tot de wissel. Mijn inhaalrace begon dus al iets sneller als anders. Ik deed nog een mooie synchroonwissel met Stefaan en vertrok voor 90 kilometer op de fiets. Eerst een opluchting het parcours stond in kilometers aangeduid en niet in mijlen. Dan een serieuze vloek, dat links rijden, mensen ik kan dat niet, ik had welgeteld 1 verkeerssituatie nodig om dat te beseffen, daags voordien bij het losrijden kon ik gewoon achter Stefaan blijven maar nu ik mij naar voren werkte in de wedstrijd was dat geen optie, ik moest vooral zorgen dat ik NIET in de wel gekende zone kwam die ik wel eens durf op te zoeken in wedstrijden want in die zone rij ik altijd rechts. Gelukkig waren er niet teveel ronde punten, splitsingen of andere moeilijke verkeerssituaties zodat ik wel degelijk mijn weg naar voren baande. Hoe ver naar voren wist ik niet want ik kreeg geen info, een klein nadeel als de coach zelf meedoet. Na 30 km werd ik voorbij gereden maar verder reed ik heel wat volk voorbij. Mijn 2de ronde van 45 kilometer begon en nu was ik echt onder stoom (je weet wel van die industriele revolutie).  Ik had mij op een uur tijd een nieuwe zone aangemaakt waar ik geen problemen meer had met links rijden, althans ik had er nog wel problemen mee, ik trok het mij gewoon niet aan en loste dat op mijn eigen manier op. Zoals je bij twijfel of het nu d of dt is gewoon een d met een streepje op schijft, jaja ik heb tijdens mijn schoolcarriere de kantjes er lichtjes afgelopen. Ik pakte dus mijn volgende rondpunt gewoon op de middellijn en over het rondpunt, nah. 

Ik wisselde als 3de naar mijn loopschoenen maar dat wist ik niet, de Engelse Hans Cleemput was ook niet echt ingelicht dus ik hoopte ergens vanvoor in de wedstrijd te zitten. Maakte toch niet uit ik wou gewoon snel lopen maar dat lopen was volledig offroad en was eigenlijk een trailrun van 21km maar ook dat wist ik niet. Nu ik besef dat ik hier niet meteen over kom als een snuggere jongen als je moet gaan foefelen tijdens examens en een wedstrijd doet maar van niks weet, maar ik was ook slim geweest. Ik had mijn kousen niet aangedaan en zo 10 seconden gewonnen. Wat ook een beetje grappig is als je je voeten helemaal open loopt voor 10 seconden terwijl je net 7 minuten hebt verloren in het zwemmen maar ja dat wist ik toen ook niet hé. Kom uiteindelijk bracht er een mevrouw na 1 ronde lopen verheldering door te zeggen: your second! Mijn examen Engels heb ik volledig legaal afgewerkt (het al dan niet gelezen hebben van de boeken to kill a mockinbird en 1974 laat ik in het midden) dus ik begreep de vrouw meteen.  Ik had nog graag mijn achterstand ook geweten maar dat was wat veel gevraagd. 

Ik liep veel atleten van de korte afstand voorbij. Eentje riep: are you in the relay or are you just bloody fit? Op 5 km van het einde liep ik coach Stefaan voorbij die in zijn eerste ronde zat. Ook hij was al aangepast want gebruikte Engelse vaktermen als ik hem voorbij kwam: What the f*ck is da lopen hier. Dat hij het zwaarste stuk nog moest krijgen hield ik even voor mezelf. De eerste kreeg ik niet meer te pakken en bleek de Ier Aichlinn O Reilly te zijn. Ik eindigde 2de in de schaduw van Castle Howard op een kleine minuut. Stefaan werd 30ste en 5de veteraan. Na de wedstrijd terug naar Hull, de boot op voor een verse kajuit, een guiness of 2 en bingo gespeeld. Maandagochtend uitgeslapen en terug in België, ja ik kan het iedereen aanraden een triathlon over het kanaal. Zoek je misschien wel een chauffeur die links kan rijden!
Volgende wedstrijd:  Orbea trophy duathlon in La Gileppe!