Ik reed door een tunnel van enthousiaste mensen, de aanmoedigingen en het gejuich waren oorverdovend en voor die 220 meter vergat ik even de koude, de regen en mijn vermoeide benen. Ik kreeg er zo een kick van dat ik mijn 2de ronde sneller zou rijden als mijn eerste. Ik kreeg na 90km ook het gezelschap van Justin Meltzer en samen met hem reed ik naar voren in de wedstrijd. Het weer maakte het wel zwaar ondertussen. Het voelde ook wel vreemd aan op mijn tijdritfiets met dezelfde kleren aan als in De Hel van Kasterlee. Je zal de dag voordien maar je nieuwe trui voorstellen en die dan heel de dag moeten verstoppen onder een regenjas.
Maar zoals dat in een afsluitende marathon gaat het ene probleem is opgelost en het andere staat al klaar: Mijn energiepeil was niet je dat en ik wachtte misschien wat te lang om all in te gaan: Je voedingsplan laten voor wat het is en als een gek cola en red bull beginnen drinken bij elke bevoorading. Ik was redelijk gulzig en ik kan je verzekeren red bull heb je liever niet in je ogen. Gelukkig knapte ik er van op. Net als ik weer dacht die marathon nog negatief te gaan lopen. Was daar de wetenschap met dat wijzende vingertje dat even kwam zeggen dat die snelle suikers ook een weerbots hebben en er ook snel doorgejaagd zijn. 2 km om precies te zijn. Het probleem was dat de bevoorradingsposten 3km uiteen lagen en ik dus als een jojo heen en weer ging tussen: ik vlieg, ik ben er door en: ik ga stappen, ik ga er niet geraken. Maar kijk de jojo kwam aan en finishte nog altijd in de regen als 5de. |
Next up: Wk duathlon in Zofingen, jep daar waar de rekening nog open staat!