Ik liep na een aantal kilometers op kop met Rik Thijs en Tim Van Hemel. Het loopparcours was iets gewijzigd we moesten nu door een boerderij lopen en bijbehorende akker. Wat elke ronde wat eng was, omdat je in een blinde bocht de boer zijn erf op liep en ik door de boekjes van mijn dochter wel 50 dingen kon bedenken waar ik achter de bocht op kon knallen: een kip, een varken, een koe, welk geluid maakt de koe?..Ja loop dan wat trager hé Seppe, ook waar!
Ik ben intussen begonnen aan mijn 5de duathlon jaar. Ik ben stilaan begonnen de hiaten in mijn palmares op te vullen. Dat houd ma al bezig sinds 2003 toen Johan Museeuw eindelijk de Omloop het Volk won en daarmee het laatste gaatje vulde op zijn indrukwekkende palmares. Johan zijn omloop is een beetje mijn Retie. Al 3 keer 2de geworden maar nog niet kunnen winnen. Maar later meer over Retie want ik heb iets veel straffer meegemaakt. Ik heb gekoerst met Johan Museeuw! Niet gewoon gefietst nee gekoerst tegen de Leeuw van Vlaanderen. En het was dan nog eens aan de brouwerij van Chimay en de mensen die afgelopen week mijn uitgebreid interview hebben gelezen op vojomag die weten dat ik in mijn leven al meer chimays gedronken heb dan pinten! Voor jullie beginnen te denken, wat zit die Odeyn hier nu te wauwelen zit die aan de drank ofzo. Jazeker aan de Chimay dus maar ik leg het even uit: Voor de cycling tour des trappistes van Sportevents was ik gevraagd voor een promo tijdrit te rijden tegen de mannen van Chimay: Koen en Edwin en tegen Johan Museeuw. Coelio als ik ben deed ik een beetje alsof mij dat koud liet, want Johan Musseuw das toch ook maar een gewone wereldkampioen mens. Ja dat kan wel goed zijn tot die op zijn fiets stapt, dan is dat de Leeuw van Vlaanderen en ik was ik op slag terug 12 jaar oud. De mannen van Chimay vertrokken eerst aan de tijdrit van 20 km, 2 minuten later was het dan aan Museeuw en nog eens 2 minuten later was het aan mij. Ik stond een beetje verlegen te wezen naast Johan en vroeg hem of er ooit al eens iemand 2 minuten op hem had dichtgereden waarop Johan zei dat dat nog niet te vaak gebeurt moest zijn. Ik stond dus voor een moeilijke opdracht waarvan ik het einde nog niet kan verklappen aangezien er nog een wedstrijd loopt over het einde. Maar ik had daar de dag van mijn leven. Ik voelde me net alsof ik in de droomfabriek zat, het populaire tv programma waar wij thuis een echt beertje van hadden want mijn tante had daarin meegedaan! Natuurlijk wou kleine Seppe niet gaan zwemmen met dolfijnen die wou koersen met Johan Museeuw en achteraf een goeie blauwe Ch… nee dat kende kleine Seppe uiteraard nog niet maar voor grote Seppe mocht dat wel! En ja dan was er nog nieuws hé, het is waar ik heb terug een wielerlicentie, ik ben dus een beetje hervallen maar wat wil je als ze je laten koersen met Johan Museeuw. Ik zal mijn wielerwedstrijden rijden in de kleren van de Kastelse durvers. De club die elk jaar instaat voor de organisatie van de Hel van Kasterlee en dus al één van mijn trouwste sponsors de laatste 5 jaren. O ja dan Retie nog. Ja ik kom daar graag, zelfs nadat organisator Liesbeth mij eens heeft gezwemchickt in Nice. Gewoon omdat het daar altijd goed weer is. Ook in het begin van deze week toen Frank Deboosere nog slecht weer gaf op zondag. Ik dacht nog, ik moet Frank bellen hij heeft de crossduathlon kalender niet nagekeken het is dan Retie dus goed weer. Maar ja na 30 jaar in het vak vergeet ook Frank wel eens iets, het is hem vergeven! Goed weer dus en een aangepast parcours. Ik liep na een aantal kilometers op kop met Rik Thijs en Tim Van Hemel. Het loopparcours was iets gewijzigd we moesten nu door een boerderij lopen en bijbehorende akker. Wat elke ronde wat eng was, omdat je in een blinde bocht de boer zijn erf op liep en ik door de boekjes van mijn dochter wel 50 dingen kon bedenken waar ik achter de bocht op kon knallen: een kip, een varken, een koe, welk geluid maakt de koe?..Ja loop dan wat trager hé Seppe, ook waar! Maar wij met zen drieen dus de wissel in om te gaan Mtben in de Kempense bossen. Ook hier was het parcours veranderd, thuisrijder Rik nam resoluut de leiding en ik hoste wat achter hem aan van boom tot boom. De snelheid lag zodanig hoog dat het eerder aanvoelde alsof er iemand bomen naar mij smeet en ik die moest ontwijken. En dan net op het stuk waar er geen bomen stonden die je moest ontwijken valt Tim over een boomwortel. Wat eigenlijk ook een stukje boom is maar dan een ondergedoken exemplaar, wel spijtig voor Tim natuurlijk. Zo bleef ik over met Rik. Uiteraard kwam ik wel eens op kop maar dat was niet dat kwieke ritme van Rik. Het leek wel alsof hij die bomen gewoon niet zag staan. Gelukkig is Rik wel een goeie gast en hij gaf mij af en toe een aanwijzing zoals: voor de boom naar links. Voor ik kon antwoorden, maar Rik het staat hier vol bomen had ik toch maar een wegje links genomen en warempel dat kwam nog goed uit ook. Rik en ik reden samen de wissel in. Ik kon snel wisselen en een kleine voorsprong nemen. Nog 2 keer de boerderij door het veld over het bosje in en aankomen op het voetbalveld. Voila gaatje opgevuld! Rik werd 2de en Tim 3de Volgende week geen hiaat op mijn palmares want ik won al 2x in Geel en was vorig jaar ook Belgisch kampioen. Dus gewoon een poging tot het opsmukken van mijn palmares!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archives
Januari 2020
Categories |